Terezin sin je autobiografija Vjerana Miladinovića, poznatijeg kao Merlinka, duboko tragična ispovest najpoznatije srpske i balkanske trans legende, junakinje Žilnikovih filmova Lijepe žene prolaze kroz grad i Marble Ass. Predgovor za novo izdanje (Red box, 2013) napisao je Miljenko Jergović.
„Merlinkin život, život Vjerana Miladinovića, nije bio freak show", piše u predgovoru Miljenko Jergović. Prema rečima jednog od najpoznatijih postjugoslovenskih pisaca, Terezin sin je priča o životnom mučeništvu. „Kada bismo je sveli na golu fabulu, na faktografiju ljudske egzistencije, priča Vjerana Miladinovića sličila bi kratkim i poučnim hagiografijama, žitijama kršćanskih svetaca, predraskolnih i poslijeraskolnih, čije je cjelokupno zemaljsko postojanje bilo jedna velika patnja, iza koje je stajala duboka vjera, ali i potreba da se bude u skladu s vlastitom prirodom. Između njih i autora ove knjige naročite razlike nema, osim što ne postoji vjera, niti uvjerenje, nema društvene skupine koja bi tog ljudskog stvora smatrala svojim svecem ili koja bi jedan od tristošezdesetpet dana u godini, ili barem onaj tristošezdesetšesti prestupni dan slavila kao Dan svete Merlinke. Terezin sin se, naravno, može čitati i na neki drugi način: iz sociološke perspektive, kao autorefleksija transrodne osobe u vremenima socijalizma – ili još nešto učenije od toga. A može se čitati i bez ikakve primisli i tendencije, kao što se čitaju dokumenti čovjekove sudbine. Jedino što ovaj tekst traži, bez čega on ne može, jest minimum ljudske i čitateljske empatije. Bez toga, bez empatije, Terezin sin idealan je da ga se ritualno spali na nekome od beogradskih, zagrebačkih, jugoslavenskih trgova. I da tako priča krene ispočetka i da tako ponovimo naš tužni dvadeseti vijek."Vjeran Miladinović Merlinka, prvi poznati srpski transvestit i prvi javno deklarisani transvestit na prostorima bivše Jugoslavije, ubijen je 22. marta 2003. Za ubistvo do sada niko nije odgovarao. Javnosti je bio poznat po svom specifičnom stilu ‒ duža plava kosa, jaka šminka, šarena garderoba, uske mini-suknje i visoke potpetice. Svojim sagovornicima obraćao se sa „sestro slatka", a javnost Merlinku pamti i kao zvezdu filmova Želimira Žilnika, kao seks-radnika u beogradskoj Ulici Gavrila Principa i zvezdu nekoliko TV i radio emisija. Neposredno pre ubistva Vjeran Miladinović je u jednom intervjuu izjavio da planira da se povuče iz prostitucije i da je našao ljubav svog života. Filmski festival koji od 2009. godine promoviše filmove o LGBT populaciji nosi ime po Merlinki.Na desetogodišnjicu ubistva, na uglu ulica Gavrila Principa i Zagrebačke postavljena je ploča s nazivom „Ulica Merlinkina".
Autobiografija Terezin sin prvobitno je objavljena 2001. godine, a prema njoj je nastala i radio drama Merlinkina ispovest Miladina Ševarlića. Novo izdanje, Terezin sin: Autobiografija bez šminke, ilustrovano je crno-belim fotografijama.
http://sr.wikipedia.org/wiki/Vjeran_Miladinovi%C4%87_Merlinka
Preuzeto sa liceulice.wordpress.com
